Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο προς τη μείωση του καπνίσματος στον πληθυσμό του. Από σήμερα, η χώρα μπορεί με υπερηφάνεια να παρουσιάσει το κατώτατος ποσοστά καπνίσματος ποτέ. Αυτά τα επιτεύγματα δεν είναι τυχαία, είναι αποτέλεσμα εξαιρετικά στρατηγικών και προοδευτικών πολιτικών μείωσης της βλάβης. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να λαμβάνει μια ενοχλητική παράκαμψη από αυτήν την πρόοδο. Η συνεχιζόμενη αναθεώρηση των πολιτικών της κυβέρνησης για το άτμισμα και τον καπνό απειλεί να ανατρέψει τα οφέλη που έχουν σημειωθεί.

Πρώτη στο θέμα είναι το άτμισμα. Οι γεύσεις των ατμιστικών προϊόντων, τις οποίες πολλοί πρώην καπνιστές αναφέρουν ως βασικό λόγο για τον οποίο εγκατέλειψαν το κάπνισμα, βρίσκονται στα πρόθυρα αυστηρών περιορισμών. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το ταξίδι ενός καπνιστή που προσπαθεί να κόψει το κάπνισμα, η γεύση μπορεί να φαίνεται σαν μια επιπόλαιη ανησυχία. Ωστόσο, είναι καθοριστική. Οι γεύσεις προσφέρουν μια αισθητηριακή έλξη που απομακρύνει τους χρήστες από τη γεύση των τσιγάρων. Περιορίζοντας ενδεχομένως αυτές τις γεύσεις, κινδυνεύουμε να αφαιρέσουμε ένα σημαντικό κίνητρο από τους καπνιστές να αλλάξουν.

Επιπλέον, η ευκολία των ατμιστικών μιας χρήσης, η οποία έχει αποτελέσει πύλη για πολλούς καπνιστές να δοκιμάσουν το άτμισμα, απειλείται. Η απαγόρευση των ατμιστικών μιας χρήσης παραβλέπει την ευρύτερη εικόνα - κάθε καπνιστής που αλλάζει αποτελεί νίκη για τη δημόσια υγεία.

Αλλά το πιο αινιγματικό είναι το πρόταση να εισαγάγει μια απαγόρευση του καπνίσματος για όλες τις γενεές. Ενώ η ιδέα της αποτροπής οποιουδήποτε παιδιού που γίνεται 14 ετών φέτος από το να αγοράσει νόμιμα τσιγάρα μπορεί να ακούγεται τολμηρή και οραματική εκ πρώτης όψεως, έχει μια ανησυχητική προσθήκη. Η απαγόρευση επεκτείνεται και σε προϊόντα που θερμαίνονται και όχι καίγονται. Η πλήρης υιοθέτηση από το Ηνωμένο Βασίλειο ενός ουτοπικού ιδανικού όσον αφορά το κάπνισμα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο τον στόχο του για μείωση του καπνίσματος.

Στην άλλη άκρη του κόσμου, έχουν αναπτυχθεί διαφορετικές προσεγγίσεις που παρέχουν μια αξιόλογη μελέτη περίπτωσης σχετικά με τις δυνατότητες αξιοποίησης προϊόντων που θερμαίνονται και δεν καίγονται για τους καπνιστές. Σκεφτείτε την Ιαπωνία. Τα τελευταία επτά χρόνια, η Ιαπωνία έχει βιώσει μια σεισμική μετατόπιση στο τοπίο του καπνίσματος. Ο αριθμός των τσιγάρα που καπνίζονται έχει μειωθεί κατά πάνω από 50%.

Για να το θέσουμε σε προοπτική, η συνολική αγορά τσιγάρων στην Ιαπωνία για τους πρώτους εννέα μήνες του 2023 ανήλθε σε 69,4 δισεκατομμύρια τσιγάρα, από 144,8 δισεκατομμύρια την ίδια περίοδο το 2016. Αυτή η δραματική μείωση δεν είναι μικρό κατόρθωμα για μια χώρα που κάποτε ήταν γνωστή για την βαθιά ριζωμένη κουλτούρα καπνίσματος.

Τι οδήγησε σε αυτή την αλλαγή; Η ευρεία υιοθέτηση προϊόντων θέρμανσης-όχι καύσης. Αυτά τα προϊόντα, τα οποία θερμαίνουν τον καπνό αντί να τον καίνε, προσφέρουν στους καπνιστές την αίσθηση και την ιεροτελεστία του καπνίσματος, αλλά με σημαντικά μειωμένο προφίλ βλάβης. Η εμπειρία της Ιαπωνίας υπογραμμίζει τη σημασία ενός πλήρους φάσματος εργαλείων μείωσης της βλάβης. Υιοθετώντας προϊόντα θέρμανσης-όχι καύσης, έχουν μειώσει στο μισό τα ποσοστά καπνίσματος σε λιγότερο από μια δεκαετία.

Επιστρέφοντας στη στάση του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι σαφές ότι η απαγόρευση αυτών των προϊόντων θα αποτελούσε μια χαμένη ευκαιρία σημαντικών διαστάσεων. Ενώ το άτμισμα παραμένει ένα κρίσιμο εργαλείο στο οπλοστάσιο μείωσης της βλάβης, το παράδειγμα της Ιαπωνίας δείχνει ότι τα προϊόντα που θερμαίνονται και δεν καίγονται έχουν να διαδραματίσουν ρόλο στην επίτευξη των φιλοδοξιών μας για απαλλαγή από τον καπνό.

Η πορεία προς τα εμπρός δεν πρέπει να είναι αυτή των απαγορεύσεων και των επαχθών περιορισμών, αλλά αυτή της κατανόησης και της αποπροσανατολισμού. Η αποστολή του Ηνωμένου Βασιλείου θα πρέπει να είναι να παρέχει στους καπνιστές κάθε διαθέσιμο εργαλείο για να διακόψουν το κάπνισμα. Από το άτμισμα και τα φακελάκια νικοτίνης μέχρι τα προϊόντα θέρμανσης-όχι καύσης, η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στη μείωση της βλάβης. Κάθε καπνιστής είναι διαφορετικός και μια ενιαία προσέγγιση για όλους είναι μη πρακτική και αντιπαραγωγική.

Καθώς η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εξετάζει τα επόμενα βήματά της, θα πρέπει να εμπνευστεί από την ιστορία επιτυχίας της Ιαπωνίας. Αντί να θέτουμε εμπόδια, θα πρέπει να διευρύνουμε τον δρόμο για τη μείωση της βλάβης. Η υιοθέτηση ενός πλήρους φάσματος ασφαλέστερων εναλλακτικών λύσεων, η αποφυγή περιττών περιορισμών και η ολόψυχη υποστήριξη της μείωσης της βλάβης δεν είναι απλώς μια πολιτική απόφαση - είναι μια δέσμευση για τη δημόσια υγεία.

Αρχικά δημοσιεύτηκε εδώ