Często mówimy o tym, że polityka dotycząca wapowania na całym świecie nie koncentruje się na konsumentach. Decydenci mogą mieć dobre intencje – takie jak zmniejszenie liczby palaczy czy ochrona młodzieży przed nikotyną – ale polityka, którą ostatecznie tworzymy, często stoi w sprzeczności z tymi celami. Czy to oksymoron? Nie do końca. Tak właśnie działa prohibicja. A raczej – jak nie działa.

W świecie redukcji szkód wyrządzanych przez tytoń często spotyka się dorosłych, którzy rzucili palenie dzięki mniej szkodliwym alternatywom, takim jak e-papierosy, saszetki czy snus. Jednak w kręgach rządowych częściej słyszy się o zakazie aromatów do e-papierosów, podniesieniu podatków na bezpieczniejsze produkty lub całkowitym zakazie waporyzacji. Historie sukcesu są często ignorowane.

Jak więc doszło do tak ogromnego rozdźwięku między konsumentami a decydentami?

WVA przeprowadziła ankietę, aby zwrócić uwagę na tę lukę. Mimo że wapowanie napotyka coraz większe ograniczenia na całym świecie, ludzie nadal sięgają po nie, aby rzucić palenie. Decydenci polityczni muszą ich wysłuchać. Otrzymaliśmy 219 odpowiedzi od użytkowników e-papierosów, którzy podzielili się swoimi odczuciami na temat obecnych i proponowanych ograniczeń.

Zapytaliśmy użytkowników e-papierosów, co sądzą o różnych ograniczeniach.
Oto pięć najważniejszych wniosków:

• Do 90% użytkowników e-papierosów to byli palacze, którzy dzięki wapowaniu rzucili nałóg.

• Ponad 97% wierzą, że rządy powinny wspierać mniej szkodliwe alternatywy nikotynowe ułatwiające rzucanie palenia.

• Ponad 83% mówią, że albo wrócą do palenia (67%) lub zwrócić się na czarny rynek (16%) gdyby waporyzacja została zakazana.

• 92.7% twierdzą, że smaki odegrały ważną rolę w pomaganiu im w rzuceniu palenia.

• 86.8% wierzę Produkty do waporyzacji powinny być bardziej przystępne cenowo niż papierosy.

Badanie jasno wskazuje na to, że palacze e-papierosów przekazują jasny komunikat: bezpieczniejsze alternatywy dla nikotyny, takie jak waporyzacja, pomagają rzucić palenie, a ograniczenia jedynie popychają ich w stronę papierosów lub czarnego rynku. Decydenci polityczni muszą słuchać i skupić się na tym, co faktycznie działa.