A recente Het WHO-rapport dat vlak voor COP11 werd gepubliceerd, is een ander voorbeeld van hoe de organisatie zich blindstaart op angst en desinformatie in plaats van bewijs en daadwerkelijke vooruitgang te omarmen. Ze roepen nogmaals op om alle tabaks- en nicotineproducten hetzelfde te behandelen, en negeren de overvloed aan wetenschappelijke gegevens en meerdere nationale successen die aantonen dat schadebeperking daadwerkelijk het aantal rokers kan verminderen en levens kan redden.

De WHO presenteert schadebeperking als een bedrijfstactiek om regelgeving te ontwijken en verslaving te verlengen. Opnieuw negeert dit verhaal willens en wetens de cruciale feiten: minder schadelijke alternatieven zoals vapes en nicotinezakjes zijn effectieve hulpmiddelen voor volwassenen die roken om te stoppen of over te stappen, mits ze goed gereguleerd zijn. Praktijkervaringen uit landen zoals het Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland, Zweden en andere delen van de wereld tonen een duidelijke daling van de rookprevalentie aan in verband met schadebeperkend beleid. Dit is geen rookgordijn; het is een waargenomen succes op het gebied van de volksgezondheid. Bovendien, landen die volg de aanbevelingen van de WHO doen het aanzienlijk slechter dan degenen die dat niet doen. 

Bovendien baseert de WHO zich zwaar op alarmerende beweringen over vapen onder jongeren, overdrijft ze de risico's en negeert ze hoe strikte jeugdbescherming en verstandige regelgeving het gebruik van niet-rokende adolescenten kunnen voorkomen. Hun aandringen dat al het nicotinegebruik op dezelfde manier behandeld moet worden, gooit alles over één kam, zonder te erkennen dat nicotine veel minder schadelijk is wanneer het niet met tabak verbrand wordt. Ze negeren de realiteit dat rokers die overstappen op vapes of pouches hun blootstelling aan giftige stoffen aanzienlijk verminderen.

Het artikel houdt oude mythes over smaken in stand die jongeren aanzetten tot roken, maar verzuimt te vermelden dat deze smaken een belangrijk onderdeel zijn van het tevreden stellen van volwassen rokers die wanhopig willen stoppen met roken. Een algeheel verbod op smaken drijft gebruikers naar ongereguleerde markten of terug naar het roken. Het standpunt van de WHO over smaken is gebaseerd op angst, niet op wetenschap.

Bovendien negeert de aanhoudende terughoudendheid van de WHO ten aanzien van hulpmiddelen voor schadebeperking het steeds sterkere bewijs dat deze producten het aantal stoppogingen verhogen, traditionele nicotinevervangende therapieën overtreffen en tot betere gezondheidsresultaten leiden. De weigering om deze praktische hulpmiddelen te ondersteunen, is geworteld in achterhaalde ideologie en niet in een objectieve beoordeling van de feiten.

Het grootste probleem is de aanhoudende desinformatiecampagne van de WHO. Jarenlang hebben ze vapen gelijkgesteld aan roken, de schadelijke effecten ervan zwaar overdreven en onafhankelijk wetenschappelijk bewijs voor de voordelen ervan genegeerd. Deze propaganda ontmoedigt rokers om over te stappen en riskeert levens te verliezen aan de tabaksindustrie.

In plaats van een geloofwaardige instelling voor volksgezondheid te zijn, blokkeert de WHO herhaaldelijk vooruitgang die miljoenen mensen van aan roken gerelateerde ziekten zou kunnen redden. Hun standpunt is geworteld in angst, vooroordelen en een onwil om schadebeperking te omarmen als een geldige, op bewijs gebaseerde strategie. Dit staat haaks op de realiteit waarmee rokers en beleidsmakers in de volksgezondheid wereldwijd worden geconfronteerd, die schadebeperking als effectief beschouwen.

COP11 begint volgende week. Het is tijd dat beleidsmakers eisen dat de WHO stopt met het verspreiden van desinformatie en zich gaat baseren op echt bewijs. Schadebeperking is bewezen en levensreddend. We moeten het gezond verstand weer op de kaart zetten bij tabaksbestrijding.