Terwijl overheden in heel Afrika zich inspannen om de snel evoluerende nicotineconsumptie te reguleren, doemt er een dringende bedreiging op: de opkomst van illegale handel in vape-producten. Hoewel beleidsmakers vaak handelen met de intentie om de volksgezondheid, met name de jeugd, te beschermen tegen de onbekende factoren van nieuwe nicotineafgiftesystemen, kunnen de onbedoelde gevolgen van strenge, verkeerd afgestemde of slecht gehandhaafde regelgeving de deur openzetten voor zwarte marktactiviteiten.
Ironisch genoeg zouden Afrikaanse beleidsmakers, door te proberen vapen te controleren, de markt juist kunnen overdragen aan smokkelaars, namakers en ongereguleerde verkopers. Zo wordt dat risico werkelijkheid.
Wanneer een gewild product volledig wordt verboden zonder dat er legale alternatieven of schadebeperkende maatregelen worden aangeboden, verdwijnt het niet. Consumenten, vooral rokers die op zoek zijn naar alternatieven, zoeken simpelweg elders. In landen als Oeganda, Kenia en Ethiopië, waar nicotine-vapes verboden of sterk beperkt zijn, blijkt al dat het gebruik van illegale en ongereguleerde producten toeneemt.
Verbod creëert schaarste, en schaarste drijft prijzen en winsten op. Dit zijn ideale omstandigheden waarin smokkelaars en criminele netwerken kunnen floreren.
Belastingmaatregelen die veiligere nicotineproducten zoals sigaretten behandelen, of erger nog, er een hogere belasting op heffen, negeren het risicocontinuüm van nicotinegebruik. Hoewel vapes niet zonder risico zijn, erkennen instellingen zoals Public Health England algemeen dat ze minstens 95% minder schadelijk zijn dan sigaretten.
Overbelasting drijft legitieme verkopers uit de markt en creëert financiële prikkels voor illegale handelaren, die geen belasting betalen en de legale prijzen gemakkelijk kunnen onderbieden. Consumenten kiezen voor betaalbaarheid, niet voor legaliteit.
In veel Afrikaanse landen ontbreekt nog steeds een duidelijke, op wetenschap gebaseerde regelgeving voor vape-producten. In dergelijke juridische vacuüms gebeuren twee dingen: legitieme bedrijven blijven weg om onzekerheid en toekomstige verliezen te voorkomen, en illegale leveranciers vullen de leemte met ongereguleerde import, vaak van twijfelachtige kwaliteit.
Ook als er wel regelgeving bestaat, is deze vaak het resultaat van gemakzuchtige kopieer-en-plak-benaderingen, waarbij buitenlandse tabakscontrolewetten, die zijn opgesteld voor heel andere sociale en economische contexten, op grote schaal worden geïmporteerd, zonder dat er rekening wordt gehouden met de lokale realiteit of de unieke uitdagingen van de Afrikaanse markten.
Zonder duidelijke, lokaal relevante regels kunnen autoriteiten geen normen handhaven en kunnen consumenten geen onderscheid maken tussen veilige en onveilige producten. Parlementaire controlebezoeken aan landen met proactieve en dampvriendelijke regelgeving, zoals het Verenigd Koninkrijk en Nieuw-Zeeland, kunnen het Afrikaanse beleid helpen vormgeven en wetgevers begeleiden naar evenwichtige kaders.
Op een continent waar tabaksgerelateerde ziekten jaarlijks honderdduizenden mensenlevens kosten, zou het een tragische mislukking zijn om veiligere alternatieven te ontzeggen of criminelen de controle over de aanvoer te laten hebben. Beleidsmakers moeten kiezen: geven ze de markt vorm ten behoeve van het algemeen belang, of geven ze deze over aan de zwarte markt?
Disclaimer: De meningen en standpunten die worden geuit in gastberichten die op de website van de World Vapers' Alliance worden gepubliceerd, zijn die van de individuele auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten of standpunten van de World Vapers' Alliance of haar partners. De publicatie van content van derden houdt niet in dat WVA de daarin geuite standpunten onderschrijft.
Eén reactie