Σε μια πρόσφατη εξέλιξη που υπογραμμίζει τις ακούσιες συνέπειες της (de facto) απαγόρευσης, η Μελβούρνη έχει γίνει το επίκεντρο αυτού που αναφέρεται ως “πόλεμοι καπνού.Μια σειρά από ύποπτες εμπρηστικές επιθέσεις με στόχο καταστήματα καπνού, σε συνδυασμό με την καταστολή των παράνομων εισαγωγών καπνού από την Αυστραλιανή Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, υπογραμμίζει μια κρίσιμη παράλειψη στις τρέχουσες πολιτικές προσεγγίσεις για το κάπνισμα και το άτμισμα.

Το τελευταίο περιστατικό στο Κρέιγκιμπερν, που αφορά πυρκαγιά σε καπνοπωλείο συνοδευόμενη από πολλαπλές εκρήξεις, πιθανώς συνδέεται με τη συνεχιζόμενη μάχη για τον έλεγχο της παράνομης αγοράς καπνού. Το συμβάν αυτό έρχεται μετά από μια σειρά συλλήψεων που συνδέονται με τη συμμορία μοτοσικλετιστών Finks, υποδεικνύοντας ένα ευρύτερο ζήτημα εμπλοκής του οργανωμένου εγκλήματος στο παράνομο εμπόριο καπνού.

Αυτό το σενάριο απαιτεί μια βαθύτερη εξέταση των βαθύτερων αιτιών που τροφοδοτούν την άνοδο των παράνομων αγορών. Η αυστηρή στάση της κυβέρνησης απέναντι στο άτμισμα και τη ρύθμισή του παίζει κεντρικό ρόλο στην ώθηση των καταναλωτών προς μη ρυθμιζόμενες, συχνά επικίνδυνες εναλλακτικές λύσεις. Περιορίζοντας την πρόσβαση σε ασφαλέστερες μεθόδους χορήγησης νικοτίνης, όπως το άτμισμα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ενθαρρύνουν ακούσια τη μαύρη αγορά, παρέχοντας πρόσφορο έδαφος για την άνθηση του οργανωμένου εγκλήματος.

Σύμφωνα με στο Health.gov.au Από την 1η Οκτωβρίου 2021, οι Αυστραλοί απαιτούν ιατρική συνταγή για να έχουν νόμιμη πρόσβαση σε προϊόντα ατμίσματος που περιέχουν νικοτίνη. Και υπάρχουν ακόμη περισσότερες, από την 1η Μαρτίου 2024, άλλες απαιτήσεις είναι εισήχθη συμπεριλαμβανομένων: απαγόρευσης εισαγωγής όλων των ατμιστικών τσιγάρων χωρίς άδεια εισαγωγής και άδεια. 

Η αυστραλιανή κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει την προσέγγισή της. Υιοθετώντας στρατηγικές μείωσης της βλάβης, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης προσβασιμότητας στα προϊόντα ατμίσματος, οι αρχές μπορούν να υπονομεύσουν την παράνομη αγορά, να προστατεύσουν τη δημόσια υγεία και να εξασφαλίσουν φορολογικά έσοδα. Οι εμπειρίες χωρών που έχουν ενσωματώσει με επιτυχία το άτμισμα στις στρατηγικές τους για τη δημόσια υγεία καταδεικνύουν τα πιθανά οφέλη μιας τέτοιας προσέγγισης.

Υπό το πρίσμα της τρέχουσας κρίσης, είναι σαφές ότι η επανεκτίμηση των κανονισμών για το άτμισμα είναι επιθυμητή και απαραίτητη. Η αυστραλιανή κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι υπάρχουσες πολιτικές της συμβάλλουν στα προβλήματα που επιδιώκει να λύσει. Η υιοθέτηση μιας πιο λεπτής, βασισμένης σε στοιχεία προσέγγισης στη ρύθμιση της νικοτίνης θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στη δημόσια υγεία και ασφάλεια, υπονομεύοντας τις παράνομες αγορές που μαστίζουν σήμερα τη χώρα.

Να τι μπορεί να γίνει:

Εμπειρικά δεδομένα και πολυάριθμες μαρτυρίες πρώην καπνιστών υπογραμμίζουν τους χαμηλότερους κινδύνους για την υγεία από το άτμισμα σε σύγκριση με το παραδοσιακό κάπνισμα και την αποτελεσματικότητά του ως βοήθημα διακοπής του καπνίσματος. Χωρίς εύκολα προσβάσιμες εναλλακτικές λύσεις όπως το άτμισμα, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση ασθενειών που σχετίζονται με το κάπνισμα υπονομεύονται σημαντικά. Η αυστραλιανή κυβέρνηση θα πρέπει να δεσμευτεί ολόψυχα για τη μείωση της βλάβης μέσω:

– Ενθάρρυνση των καπνιστών να στραφούν στο άτμισμα, αντικατοπτρίζοντας την επιτυχημένη προσέγγιση μείωσης της βλάβης της Νέας Ζηλανδίας.

– Διασφάλιση ότι οι ενήλικες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα οικονομικά προσιτών προϊόντων ατμίσματος.

– Υλοποίηση εκστρατειών δημόσιας υγείας για την παροχή σαφών, επιστημονικά τεκμηριωμένων πληροφοριών, επιτρέποντας έτσι τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων. Είναι ζωτικής σημασίας οι μελλοντικές πρωτοβουλίες να μεταδίδουν με ακρίβεια τους σχετικά χαμηλούς κινδύνους του ατμίσματος σε σύγκριση με το κάπνισμα, συμβάλλοντας στην κατάρριψη των διαδεδομένων μύθων και παρανοήσεων.

Με την υιοθέτηση αυτών των μέτρων, η αυστραλιανή κυβέρνηση μπορεί να μετριάσει τους κινδύνους που σχετίζονται με το κάπνισμα, να εξαλείψει τις παράνομες αγορές καπνού και να διαφυλάξει τη δημόσια υγεία μέσω τεκμηριωμένης χάραξης πολιτικής και αποτελεσματικών στρατηγικών μείωσης της βλάβης.