Κάτι ασυνήθιστο παρατηρήθηκε στον χώρο της COP11 του ΠΟΥ την περασμένη εβδομάδα στη Γενεύη. Ένα φωτεινό σόου φώτισε τους τοίχους του κτιρίου, προτρέποντας τους καταναλωτές να συμμετάσχουν στον παγκόσμιο διάλογο για τον έλεγχο του καπνού. Το μήνυμα ήταν σαφές: ο ΠΟΥ δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται για τη δημόσια υγεία αποκλείοντας τους ίδιους τους ανθρώπους των οποίων η ζωή διακυβεύεται.

Τι συμβαίνει; Καθώς πλησιάζει η COP11 (17-22 Νοεμβρίου), ο ΠΟΥ και οι εθνικοί αντιπρόσωποι θα συναντηθούν για να αποφασίσουν σχετικά με τα μέτρα ελέγχου του καπνού που θα επηρεάσουν εκατομμύρια καπνιστές παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων εκείνων σε όλη την Καραϊβική. Ενώ ο στόχος της μείωσης των ποσοστών καπνίσματος είναι ευγενής, το ερώτημα που εγείρει η ελαφρά προβολή της Παγκόσμιας Συμμαχίας Ατμιστών είναι αναπόφευκτο: πώς μπορεί ο ΠΟΥ να επιτύχει θετική αλλαγή, φιμώνοντας παράλληλα όσους επηρεάζονται περισσότερο, τους ίδιους τους καταναλωτές;

Η προσέγγιση “σταμάτα ή πέθανε” έχει αποτύχει παντού. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΠΟΥ, το κάπνισμα σκοτώνει πάνω από 8 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Ωστόσο, αντί να υιοθετήσουν στρατηγικές μείωσης της βλάβης που έχουν αποδειχθεί ότι σώζουν ζωές, πολλοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής προσκολλώνται σε ξεπερασμένες, απαγορευτικές ιδέες. Η υποκατάσταση της θανατηφόρας καύσης με λιγότερο επιβλαβείς εναλλακτικές λύσεις νικοτίνης, όπως το άτμισμα και τα φακελάκια νικοτίνης, προσφέρει στους καπνιστές μια πιθανή διέξοδο μακριά από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Γιατί έχει σημασία αυτό για τα Μπαρμπάντος και την Καραϊβική; Ενώ μεγάλο μέρος της ατζέντας διαμορφώνεται από ισχυρά συμφέροντα σε μεγαλύτερες χώρες, μικρότερα έθνη όπως τα Μπαρμπάντος έχουν την ευκαιρία, αλλά και την ευθύνη, να υπερασπιστούν τους πολίτες τους. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Καραϊβικής μπορούν να ζητήσουν ρύθμιση βασισμένη σε τεκμηριωμένα στοιχεία που να αντικατοπτρίζει τις τοπικές πραγματικότητες και όχι την εισαγόμενη ιδεολογία. Η συμπερίληψη των καταναλωτών στη συζήτηση σημαίνει ότι θα δημιουργηθεί χώρος για εμπειρίες από την πραγματική ζωή, για ιστορίες όσων διέκοψαν με επιτυχία το κάπνισμα μέσω της μείωσης της βλάβης, ιστορίες που πολύ συχνά δεν ακούγονται.

Η απαγόρευση ή ο περιορισμός λιγότερο επιβλαβών εναλλακτικών λύσεων θα ωθούσε τους καταναλωτές να επιστρέψουν στα τσιγάρα ή στις παράνομες αγορές. Αντίθετα, χώρες όπως τα Μπαρμπάντος μπορούν να δώσουν το παράδειγμα, υιοθετώντας ρεαλιστικές, σωτήριες προσεγγίσεις που ενδυναμώνουν τα άτομα αντί να τα στιγματίζουν και να τα τιμωρούν.

Το σόου με τα φώτα της δημοσιότητας στη Γενεύη θα πρέπει να μας υπενθυμίζει ότι εκατομμύρια άνθρωποι είναι έτοιμοι να αποτελέσουν μέρος της λύσης. Καθώς ξεκινά η COP11, ας διασφαλίσουμε ότι οι φωνές της Καραϊβικής, ιδίως των καταναλωτών, δεν θα αγνοούνται πλέον.

Αρχικά δημοσιεύτηκε εδώ