Η Σύμβαση-Πλαίσιο του ΠΟΥ για τον Έλεγχο του Καπνού (FCTC) στοχεύει στην προστασία της υγείας μέσω της μείωσης των βλαβών του καπνίσματος. Η Διάσκεψη των Μερών (COP) θα πρέπει να καθορίσει παγκόσμιες πολιτικές για τον καπνό με βάση τα στοιχεία και τη μείωση της βλάβης. Η COP11, ωστόσο, αποκαλύπτει προβλήματα που απειλούν τους στόχους της και αγνοεί τι λειτουργεί για τη μείωση των βλαβών του καπνίσματος.

Ακολουθούν έντεκα βασικά ζητήματα που υπονομεύουν τη μείωση της βλάβης από τον καπνό και τη δημόσια υγεία στην COP11:

1. Η Μείωση της Βλάβης Απορρίπεται Συστηματικά  

Η μείωση της βλάβης ορίζεται σαφώς στο Άρθρο 1(δ) της Σύμβασης-Πλαισίου για το Εμπόριο (FCTC), ωστόσο στην COP11 αντιμετωπίζεται ως τακτική της καπνοβιομηχανίας. Αντί να υποστηρίζουν εναλλακτικές λύσεις βασισμένες σε στοιχεία, όπως το ηλεκτρονικό άτμισμα και τα φακελάκια νικοτίνης, η Γραμματεία και πολλές ΜΚΟ αρνούνται τη νομιμότητα της μείωσης της βλάβης και εμποδίζουν τη συζήτηση.

2. Η νομική βάση για τη μείωση της βλάβης παραβλέπεται σκόπιμα στην COP11 

Οι συζητήσεις σχετικά με τη μείωση της βλάβης διοχετεύονται στο θέμα 4.5 της ημερήσιας διάταξης, το οποίο αφορά την εφαρμογή του άρθρου 5.2(β) της ΣΠΕΚ. Το άρθρο αυτό επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις θα πρέπει να οργανώσουν την εθνική υποδομή ελέγχου του καπνού και είναι κυρίως διοικητικό, χωρίς να αναφέρει καθόλου τη μείωση της βλάβης. Με αυτόν τον τρόπο, η Γραμματεία απέφυγε να αναφερθεί στο άρθρο 1(δ), όπου η μείωση της βλάβης αναγνωρίζεται ρητά ως ένας από τους τρεις πυλώνες της συνθήκης. Αυτό το νομικό πλαίσιο επιτρέπει στην COP11 να παραγκωνίσει τη μείωση της βλάβης από τη συζήτηση που βασίζεται σε στοιχεία.

3. Αγνοήθηκαν τα πραγματικά στοιχεία  

Χώρες όπως η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία και η Νέα Ζηλανδία έχουν μειώσει σημαντικά το κάπνισμα, επιτρέποντας ρυθμιζόμενες, λιγότερο επιβλαβείς εναλλακτικές λύσεις. Οι αρχές δημόσιας υγείας και οι ανεξάρτητες αξιολογήσεις επιβεβαιώνουν αυτά τα αποτελέσματα, ωστόσο η COP11 δεν αξιοποιεί αυτά τα διδάγματα.

4. Η απαγόρευση ως η προεπιλεγμένη πολιτική  

Πολλές προτάσεις της COP προωθούν απαγορεύσεις και περιορισμούς. Η ιστορία δείχνει ότι η απαγόρευση θα γυρίσει μπούμερανγκ, ωθώντας τους καπνιστές προς τα τσιγάρα ή τις παράνομες αγορές. Η COP11 παραβλέπει αυτές τις ακούσιες συνέπειες και παραβλέπει ρεαλιστικές προσεγγίσεις.

5. Η ίδια η νικοτίνη στοχεύει  

Η COP11 επικεντρώνεται στη μείωση της κατανάλωσης νικοτίνης και όχι στις βλάβες που σχετίζονται με το κάπνισμα. Παραβλέπει το γεγονός ότι η νικοτίνη χωρίς καύση είναι πολύ λιγότερο επιβλαβής και ότι ο έλεγχος του καπνού θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη μείωση της θανατηφόρας έκθεσης στον καπνό.

6. Αποκλεισμός Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων COP11 

Ο αποκλεισμός εμπειρογνωμόνων δημόσιας υγείας με διαφορετικές απόψεις περιορίζει την πρόσβαση σε ανεξάρτητους επιστήμονες και ερευνητές, γεγονός που μειώνει την κριτική αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων και επιβραδύνει την αναγνώριση των αναδυόμενων στρατηγικών μείωσης της βλάβης. Περιορίζοντας τη συμβολή των εμπειρογνωμόνων, η διαδικασία χάραξης πολιτικής διακινδυνεύει την ομαδική σκέψη και χάνει την λεπτή επιστημονική συζήτηση σχετικά με τα λιγότερο επιβλαβή προϊόντα και την αποτελεσματικότητα στον πραγματικό κόσμο.

7. Λείπει η διαφάνεια και η ειλικρίνεια  

Η COP11 λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό κεκλεισμένων των θυρών με περίπλοκη εγγραφή και περιορισμένη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης ή το κοινό. Αυτή η έλλειψη διαφάνειας υπονομεύει την εμπιστοσύνη, την λογοδοσία και τον ανοιχτό διάλογο, που είναι απαραίτητα για μια ορθή πολιτική.

8. Το Άρθρο 5.3 Χρησιμοποιείται Καταχρηστικά για τη Φίμωση της Συζήτησης  

Σχεδιασμένο για να προστατεύει τη χάραξη πολιτικής από τις παρεμβάσεις της καπνοβιομηχανίας, το Άρθρο 5.3 χρησιμοποιείται ως όπλο για να εμποδίσει τις ανεξάρτητες φωνές που υποστηρίζουν τη μείωση της βλάβης, κατηγορώντας κάθε αντίθετη γνώμη ως άποψη της βιομηχανίας.

9. Προτεινόμενα μέτρα χωρίς αποδεικτικά στοιχεία  

Ορισμένα μέτρα της COP σχετικά με το περιβάλλον, την ευθύνη και τη ρύθμιση δεν έχουν αξιόπιστα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα ή την ανάλυση των επιπτώσεων στη μείωση της βλάβης. Οι ομάδες εργασίας και οι παράλληλες εκδηλώσεις δείχνουν επίσης σαφή προκατάληψη κατά των εναλλακτικών προϊόντων νικοτίνης.

10. Αντίφαση μεταξύ Δράσεων και Στόχων Δημόσιας Υγείας  

Η COP11 ισχυρίζεται ότι προστατεύει την υγεία, αλλά οι πολιτικές της έρχονται σε αντίθεση με τις πραγματικές μειώσεις στο κάπνισμα όπου διατίθενται προϊόντα μείωσης της βλάβης. Η απαγόρευση του snus από την ΕΕ αναφέρεται ως παράδειγμα πολιτικής χωρίς στοιχεία για τα αποτελέσματα της δημόσιας υγείας.

11. Λείπουν οι φωνές των καταναλωτών  

Οι καταναλωτές έχουν βιωματική εμπειρία με τα προϊόντα καπνού και τις προσεγγίσεις μείωσης της βλάβης. Οι απόψεις τους δεν εκπροσωπούνται στις συζητήσεις της COP11, με αποτέλεσμα πολιτικές που δεν αντικατοπτρίζουν τη χρήση στον πραγματικό κόσμο, τις προτιμήσεις ή τις πρακτικές λεπτομέρειες της μετάβασης σε λιγότερο επιβλαβή προϊόντα.

Η COP11 μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί τα στοιχεία και να επιβάλλει απαγορευτικές, δογματικές πολιτικές που κινδυνεύουν να βλάψουν τους καπνιστές ή μπορεί να υιοθετήσει τη μείωση της βλάβης από τον καπνό ως μια αποδεδειγμένη, ηθική και οικονομικά αποδοτική οδό για τη μείωση των ασθενειών και των θανάτων που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Το μέλλον του παγκόσμιου ελέγχου του καπνού εξαρτάται από τη διαφάνεια, την ένταξη και τις επιστημονικά τεκμηριωμένες πολιτικές που βασίζονται στην αποτελεσματικότητα στον πραγματικό κόσμο. Τώρα εναπόκειται στα κράτη μέλη να αντιδράσουν.